Urządzenia do określania przyczepności powłoki do podłoża
Pomiar adhezji czyli przyczepności powłoki do podłoża jest jednym z najważniejszych parametrów jakościowych wyrobu. Przyczepność powłok można określić dwiema metodami: metodą siatki nacięć oraz metodą odrywową (Pull-Off). Oferujemy narzędzia pomiarowe, które w prosty sposób pozwolą na precyzyjny pomiar siły odrywu bądź dokonania nacięć specjalnymi ostrzami.
Na czym polega pomiar metodą siatką nacięć?
Metoda jest opisana w normie PN-EN ISO 16276-2:2007.
Nakreślenie siatki nacięć za pomocą noża Petersa stanowi podstawę oceny odporności powłok na odwarstwianie od podłoża . Sposób ten polega na wykonaniu prostopadłych nacięć powłoki w postaci prostokątnej siatki aż do materiału konstrukcyjnego podłoża, a następnie przeprowadzeniu analizy otrzymanych rezultatów. Metoda ta znajduje zastosowanie do różnego rodzaju powłok na podłożach zarówno twardych (np. metal) jak i miękkich (np. drewno, tynk, beton). Jedynym ograniczeniem w zastosowaniu tej metody jest całkowita grubość powłoki, która nie może przekraczać 250µm.
Na czym polega metoda odrywowa?
Metoda jest opisana w normie PN-EN ISO 4624:2004
Metoda ta wykorzystuje stemple pomiarowe, do określenia stopnia przyczepności powłoki do podłoża. Zasada pomiaru opiera się na określeniu siły przypadającej na jednostkę powierzchni, która potrzebna jest do oderwania specjalnie przymocowanego grzybka pomiarowego od badanej powłoki. Stempel pomiarowy, klej, wielkość powierzchni odrywu jest znormalizowane. W zależności od rodzaju powstałego oderwania należy je odpowiednio sklasyfikować.
- PN-EN ISO 4624:2004
Farby i lakiery — Próba odrywania do oceny przyczepności
- PN-EN ISO 2409:2013
Farby i lakiery — Badanie metodą siatki nacięć
- PN-EN ISO 16276-2:2007
Ochrona konstrukcji stalowych przed korozją za pomocą ochronnych systemów malarskich — Ocena i kryteria przyjęcia adhezji/kohezji (wytrzymałości na odrywanie) powłoki — Część 2: Badanie metodą siatki nacięć i metodą nacięcia w kształcie X.